Γράφει η Μαρία Αφροδίτη Τούμπα
Παράξενος τίτλος. Το τελευταίο Πάσχα. Τι σημαίνει άραγε αυτό; Γιατί γράφω έτσι; Μήπως όμως είναι και το τελευταίο; ποιος ξέρει; κανείς πέρα από τον Θεό.
Αδέρφια μου, σκεφτήκαμε ποτέ πώς θα περνάγαμε το Πάσχα αν γνωρίζαμε ότι θα είναι και το τελευταίο μας; Αν κάποιος μας έλεγε ότι μετά την Ανάσταση του Χριστού θα αναχωρήσουμε από αυτή τη ζωή; Τι θα κάναμε; Πώς θα σκεφτόμασταν; Θα μας ενδιέφερε άραγε η διασκέδαση και η καλοπέραση; ή θα κάναμε τα πάντα ώστε να καθαρίσουμε τη ψυχή μας και να παρασταθούμε ενώπιον του Κυρίου όσο πιο καθαροί γίνεται; Δεν θα τρέχαμε αμέσως για Εξομολόγηση με δάκρυα στα μάτια ώστε να μας λυπηθεί ο Χριστός και να μας ελεήσει; Δεν θα προσευχόμασταν διαρκώς και έντονα; Δεν θα παρακολουθούσαμε με δέος όλα τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας; Δεν θα ζητάγαμε ‘’συγνώμη’’ από όλους τους δικούς μας ανθρώπους που σίγουρα κάποια στιγμή θα τους πικράναμε; Θα είχαμε μήπως όρεξη να καυχηθούμε για κάτι; να υπερηφανευθούμε; να ζηλέψουμε; να φθονήσουμε; Δεν νομίζω…
Ας κλείσουμε λοιπόν τα μάτια μας για λίγο και ας αναλογιστούμε πώς επρόκειτο να ζούσαμε αν γνωρίζαμε ότι αυτό θα είναι το τελευταίο μας Πάσχα. Και ας το βιώσουμε με τη Χάρη του Θεού όσο πιο έντονα γίνεται !!!
