ΝΖ’. Ὅτι ὁ τόν Θεόν ἐξ ὅλης ποθήσας ψυχῆς μισεῖ τόν κόσμον.

Σκιᾷ κρατοῦμαι καί ἀλήθειαν βλέπω,

ὅ οὐδέν ἐστιν ἤ ἐλπίς ἡ βεβαία.

Ποίαν οὖν ἐλπίς; Ἥν ὀφθαλμοί οὐκ εἶδον.

Αὔτη τί ἐστι; Ζωή, ἥν ἅπαντες ποθοῦσιν.

Ἡ δέ ζωή τί ἤ Θεός κτίστης πάντων;

Τοῦτον πόθησον καί μίσησον τόν κόσμον.

Κόσμος θάνατος, τί γάρ ἄρρεστον ἔχει;