Γράφει η Αλίκη Δαμασκηνού
"Νά έχουμε τήν μαρτυρίαν τής αγαθής συνειδήσεως είς τόν Θεόν !".
Α' Επιστολή Πέτρου γ' 21.
Ο εγκέφαλος είναι η συνείδηση και το ηλιακό πλέγμα είναι το υποσυνείδητο.
Την νύχτα κατεβαίνουμε στο υποσυνείδητο που είναι ενωμένο με όλο τον κόσμο. Εκεί δεν έχουμε ατομική ζωή, όταν κοιμόμαστε μπαίνουμε στην παγκόσμια συλλογική ζωή.
Έχουμε κατέβει στο υποσυνείδητο επειδή αυτό είναι ενωμένο με την απεραντοσύνη το οποίο αντιπροσωπεύει τη συλλογική πλευρά, τότε μπαίνουμε στην παγκόσμια ζωή και ενωμένοι με αυτήν, συγχωνευμένοι μ' αυτήν, δονούμαστε με την απεραντοσύνη δια μέσου του ηλιακού πλέγματος.
Κι όταν θέλουμε να γίνουμε ο εαυτός μας, ένα συνειδητό ελεύθερο ον, τότε ανεβαίνουμε στον εγκέφαλο στην συνείδηση. Την ημέρα αισθανόμαστε ότι είμαστε μια εντελώς ξεχωριστή από τους άλλους ύπαρξη, σαν ένα χωριστό κι απομονωμένο άτομο, κι από εδώ προέρχονται όλες οι δυστυχίες. Η φύση είναι εκείνη που δημιούργησε αυτές τις δυο διαδικασίες. Πότε εξατομικεύει τους ανθρώπους και πότε τους κάνει συλλογικούς. Κι έτσι την νύχτα όλα συγχωνεύονται στην παγκόσμια ζωή απ' όπου αντλούν δυνάμεις για να αναλάβουν. Ο άνθρωπος την νύχτα είναι σαν ένα φυτό, σαν ένα ζώο. Συγχωνεύεται στην παγκόσμια ζωή και ζητά υλικά που θα επαναφέρουν τον οργανισμό του, και μετά ανεβαίνει στην επιφάνεια, αποκτά συνείδηση ότι είναι χωρισμένος από τους άλλους και τακτοποιεί τις υποθέσεις του σύμφωνα με την μικρή του προσωπικότητα.
΄Υστερα πάλι βυθίζεται στον ωκεανό της συλλογικής ζωής σαν τα ψάρια που κολυμπούν στους ωκεανούς και τρέφονται παίρνοντας τα υλικά που είναι διαλυμένα μέσα στο νερό.
Οι άνθρωποι βγαίνουν στην επιφάνεια και μετά ξαναβυθίζονται στον ωκεανό. Αυτό ονομάζεται η μέρα και η νύχτα, η συνείδηση και το υποσυνείδητο, το ξύπνημα και ο ύπνος. Είναι ιδέες ακριβείς, σαφείς και χρήσιμες με τις οποίες μπορούμε να καταλάβουμε ύστερα όλα τα μυστήρια της φύσης. Ώστε να μπορούμε να κάνουμε χρήσιμα έργα ακόμα και κάτω από δυσμενείς συνθήκες, γιατί θα ξέρουμε πως να χρησιμοποιούμε τα πάντα , πως να καταλαβαίνουμε τα πάντα, ενώ οι άλλοι δεν θα χρησιμοποιήσουν τίποτα, γιατί δεν γνωρίζουν σε τι αντιστοιχούν τέτοιες συνθήκες και θα συγχέουν τα πάντα.
Είστε έκπληκτοι όταν λέμε τα σκότη προηγούνται από το φως; Όμως οι αλχημιστές το κατάλαβαν αυτό. Όταν μιλούν για το φως που βγαίνει από τα σκότη, υπονοούν το αποτέλεσμα μιας γιγαντιαίας εργασίας που γίνεται στο σκοτάδι. Οι μέλισσες επίσης εργάζονται στο σκοτάδι γιατί έχουν ένα ειδικό φως. Μπορεί κανείς να εργάζεται στο σκοτάδι γιατί στην πραγματικότητα δεν υπάρχει σκοτάδι. Τη νύχτα βασιλεύει ένα εκτυφλωτικό φως, είναι όμως ένα αστρικό φως που δεν το βλέπουμε. Αυτό που είναι σκοτεινό για ορισμένους είναι φωτεινό για άλλους. Υπάρχει πάντα, την ίδια στιγμή, ένα σκοτάδι και ένα φως. Πως; Αυτό είναι ένα μυστήριο με την κίνηση. Αν δεν υπάρχει κίνηση, δεν υπάρχει φως. Κάντε μια κίνηση, τρίψτε, κτυπήσετε, για να έχετε θερμότητα. Στην αρχή η κίνηση παράγει θερμότητα κι όταν αυτή αυξάνει, ξεπηδά φλόγα, η φλόγα που είναι ήδη φως.
Μεταφερόμενο στον άνθρωπο, μπορούμε να πούμε ότι η θέληση δημιουργεί την κίνηση,
η κίνηση παράγει τη θερμότητα, δηλαδή την αγάπη, μετά, δυναμώνοντας η αγάπη, αναβλύζει με μορφή φωτός, κατανόησης, αντίληψης και σοφίας. Στην αρχή υπάρχει η θέληση και η κίνηση. Η θέληση είναι κάτι το σκοτεινό είναι τα σκότη. Στα σκότη υπάρχει μια θέληση, μια εργασία, μια δραστηριότητα, αλλά δεν τα βλέπουμε, και όταν αυτή η εργασία παράγει θερμότητα δεν βλέπουμε επίσης τίποτα, μόλις που αισθανόμαστε ότι υπάρχει μια θερμότητα και ύστερα, όταν η θερμότητα γίνεται εντονότερη, βλέπουμε το φως.
Και το φως είναι η κατανόηση. Αυτή ακριβώς είναι η διαδικασία της δημιουργίας. Στη Γένεση αναφέρεται: "Καί τό Πνεύμα τού Θεού εφέρετο επί τής επιφανείας τών υδάτων".
Το νερό αντιπροσωπεύει την ύλη, και το Πνεύμα του Θεού που εκινείτο πάνω στο νερό σημαίνει, ότι το Πνεύμα του Θεού παρήγαγε κίνηση. Αυτή η κίνηση δημιούργησε θερμότητα, και η θερμότητα παρήγαγε το φως. Και είπε ο Θεός: "Γεννηθήτω φως!"
Ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο με τη θέληση (κίνηση), και με την αγάπη και τη σοφία
(τη θερμότητα και το φως). Ο άνθρωπος μπορεί να δημιουργήσει με τον ίδιο τρόπο, γιατί η κίνηση είναι μέσα στο ηλιακό πλέγμα υπό μορφή ζωής, η θερμότητα είναι μέσα στην καρδιά υπό μορφή αγάπης, το φως είναι μέσα στον εγκέφαλο, υπό μορφή σοφίας.
"Να έχουμε άπταιστον συνείδησιν είς τόν Θεόν, και τάς καρδίας ημών, κεκαθαρισμένας από συνείδήσεως πονηράς."
Πράξεις κδ' 16. Εβραίους ι' 22.