Στον αδερφό

Στο βλογημένο στρατί,
σ' αντάμωσα στην δύσκολη στενή του περασιά
τραχύς ο Κάματος της Μοναξιάς
μα ο δρόμος τούτος μας ανήκει
οι πληγές δεν ματώνουν, κι αν φέρουν
πελώριου βράχου βάρος πόνου δυνατού
αστέρινη φορεσιά θα γίνουν του 'ρανού,
φωτιστικά χαμόγελα' στις πιο στενές μας περασιές
το λείαιμα δεν θα πάψουμε,
να φτάσουμε το Αιώνιο Ποθητό.

Μάγων Αστέρα' κόσμησε, πιστό ΄ρανοδηγό
το ταξίδι μας κοπιαστικό' χωρίς σταματημό
έρημης αιωνιότητος διάρκεια η των Δώρων προσφορά
ας προσφέρουμε μαζί με τους ποιμένες κι εμείς ευλαβικά
των Αγγέλων το τραγούδι' το ουράνιο Ωσαννά.

ΠΗΓΗ: Στα ίχνη της Ποίησης