Η αφορμή γι' αυτές τις σκέψεις, είναι μια είδηση απ' αυτές που δεν προβάλλονται στις ειδήσεις και στις ψυχαγωγικές εκπομπές. Αφορά σε μια χειρονομία ομορφιάς και όχι σε φιλανθρωπία ευστατισμού απ' αυτούς που έχουν και δεν τους λείπουν. Είναι ελπίδα, χαμόγελο και ευχαρίστηση! Και ξέρετε;…
… Οι μεγαλύτερες γενιές στέκονται πάντα επικριτικά απέναντι στις νεώτερες. Όχι γιατί το θέλουν, αλλά γιατί απειλούνται από την αλλαγή, δυσκολεύονται να καταλάβουν τη διαφορά, αρνούνται να αποδεχτούν την εφεδρεία του προσκηνίου. Γκρίνια. Πώς ντύνονται έτσι; Πώς μιλάνε; Μα είναι διασκέδαση αυτή που κάνουν; Όλο στα twitter και στα facebook, αντί να ζουν πραγματικά (φυσικά και οι μεγάλοι τελευταία ανακαλύπτουν πως γίνεται επανάσταση, έχοντας τα social media μόνο για κάνα καμάκι και υλικό για ονειρώξεις!).
Ακόμη και οι πιο πεφωτισμένοι των σημερινών 40άρηδων και άνω, διαβάζω στο διαδίκτυο, κατά καιρούς, κείμενα τους όλο δυσφορία για το νέο που έρχεται!
Σάμπως δεν αρκεί να ζηλέψεις τη σφριγηλότητα, τη ζωή και τις υποσχέσεις της, την αίσθηση της ανακάλυψης και το μέλλον που είναι υπό κατάκτηση εσύ, ο ήδη, ξεπερασμένος, τελειωμένος, αφημένος και σε πολλά νικημένος. Και έλα εμείς, τώρα, με τα life style μας να δούμε την ουσία του τρόπου ζωής, που έπρεπε χρόνια να θεωρούμε σταριλίκι. Και έλα να εμείς, τώρα, να μιλήσουμε για ομορφιά, όταν αντιμετωπίσαμε τη νιότη, μόνο ως κρέας για καλλιστεία, ή της μετρήσαμε τους κοιλιακούς έναν έναν ή ως αισθητικοί Προκρούστες της άποψης, προσπαθήσαμε να την χωρέσουμε στα δικά μας μεγέθη, τραβώντας, κόβοντας, λιγούρικα αγγίζοντας, το νέο, ως πορνόγεροι ασελγώντας σε ό, τι από τη φύση μας απαγορεύεται.
Μα κοίτα που αυτοί οι νέοι δεν μασάνε! Πιο μορφωμένοι και πιο καλλιεργημένοι από μας. Με γλώσσες, γνώσεις, άποψη, καθημερινότητα τις νέες τεχνολογίες και βλέψεις για σπουδές, τολμάνε να οειρεύονται το μέλλον που τους υποθηκεύσαμε, την ύπαρξή τους σε νέες δομές. Φτιάχνουν δική τους τέχνη, έκφραση, ινδάλματα. Και είναι εκθαμβωτικά όμορφοι! Όχι σαν τη Στικούδη ή τον Φαίδωνα Κεφαλέα! Αλλά με ουσιαστική ωραιότητα σα φωτοστέφανο! Η ομορφιά, για να μιλάμε στην ίδια βάση, αφορά στο χαρακτηριστικό ενός ατόμου, ενός τόπου, ενός αντικειμένου ή και μιας ιδέας, που σκορπίζει απόλαυση, ευχαρίστηση, νόημα, ικανοποίησης. Όχι το πλαστικό εμπόρευμα προς μαζική κατανάλωση λοιπόν, αλλά η ύπαρξη η οποία θαυμάζεται. Πως, λοιπόν, να μη θαυμάζεις αυτά τα παιδιά της Γ’ τάξης του Λυκείου των Δεμενίκων στην Πάτρα, που έχουν τόση ομορφιά ώστε να ξορκίζει την ασχήμια όλης της άλλης χώρας, ημών των υπολοίπων γερόντων!
Οι μαθητές, αυτοί, πριν από λίγες ημέρες πληροφορήθηκαν για το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει ένα συμμαθητής τους, που πάσχει από ινομύωμα εγκεφάλου και χρειάζεται οικονομική ενίσχυση για την ιατρική αντιμετώπιση του προβλήματος! Μπορεί άλλοι να μην ενδιαφέρονται –όσοι θα έπρεπε σε ένα δυτικό κράτος, λέμε!- αλλά οι νέοι αυτοί νοιάζονται!
Πήραν την απόφαση, λοιπόν, όλα τα χρήματα που έχουν συγκεντρώσει για την πενταήμερη εκδρομή τους, να τα διαθέσουν για τις ανάγκες της νοσηλείας και πραγματοποίησης της εγχείρησης. Αντί να φτιάξουν αναμνήσεις ανεμελιάς, αποχαιρετισμών, ελευθερίας μακριά απ το σπίτι, μύησης στην ακρότητα όντος ορίου, με τα πρώτα μεθύσια, το απόλυτο ξενύχτι και τα χωρίς επίβλεψη φλερτ, προτίμησαν να δώσουν, να σώσουν, να βοηθήσουν. Μάλιστα δε πήγαν οι εκπρόσωποί τους στον συμμαθητή τους, ή στους γονείς του, αλλά παρέδωσαν τα λεφτά στη διεύθυνση του σχολειού, για να μην φέρουν σε δύσκολη θέση τον συμμαθητή και την οικογένεια του. Και μετά απ' αυτό, πείτε μου εμένα, τι είναι ομορφιά λοιπόν…
