Γράφει η Αλίκη Δαμασκηνού
"Δεν υπάρχει τώρα καμία κατάκρισις, γι αυτούς που ανήκουν στον Ιησού Χριστό
και δεν ζουν σύμφωνα με τις ανθρώπινες αδυναμίες,
αλλά όπως υπαγορεύει το Πνεύμα του Θεού".
Επιστολή προς Ρωμαίους Η'.
Αν οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ή φοβούνται την πνευματική ζωή, είναι γιατί δεν έμαθαν αυτό που είναι αυτή πραγματικά, και δεν έχουν καμιά ιδέα το τι είναι. Η πνευματικότητα είναι μια ποιότητα ζωής, είναι να ζούμε ήδη τη ζωή που είναι ψηλά να έχουμε επαφή μ' αυτή την ουράνια, αγνή, αρμονική, τέλεια ζωή. Το να ζούμε την πνευματική ζωή ασταμάτητα, αδιάκοπα, είναι να έχουμε μια πραγματικά βαθιά επαφή με τον Ουρανό και όχι να κάνουμε μόνο μερικά εξωτερικά πράγματα. Πνευματική ζωή σημαίνει ότι το πνεύμα εκδηλώνεται. Πολλοί χωρίς να έχει εγκατασταθεί μέσα τους αυτή η τέλεια και υπέρτατη ζωή, παρουσιάζουν προσποιήσεις, κωμωδίες όμως το πνεύμα απουσιάζει. Το πνεύμα δίδει μια καινούργια ζωή που αναβλύζει, που εξαγνίζει, που ζωογονεί και που ανασταίνει. Μπορεί να μην κάνετε τίποτα, να μη λέτε τίποτα, όμως το πνεύμα εκδηλώνεται. Κι άλλοι να γονατίζουν μέρα νύχτα χωρίς το πνεύμα να τους επισκεφτεί ποτέ.
Έρχεται η ώρα που όλοι οι ειλικρινείς πιστοί θα καταλάβουν την αληθινή πνευματικότητα και θα την ζουν χωρίς διακοπή. Τι πνευματικότητα μπορούν να έχουν πρόσωπα σκοτεινά με μάτια κενά; Τι πνευματικότητα να βρεθεί όταν δεν υπάρχει κανένα φως -μέσα στο ναό -μέσα στο σώμα, καμιά αγάπη, τίποτα; Η πνευματική ζωή είναι η ζωή της αγάπης, της αυταπάρνησης της θυσίας και της καλοσύνης. Πολλοί νόμισαν ότι πλησίασαν την πνευματικότητα με το να είναι μιας αδιάλλακτης σοβαρότητας, σαν, για να γίνει κανείς πνευματικός θα έπρεπε να δείχνεται απάνθρωπος, σκληρός τραχύς . Όμως μια μέρα όλες αυτές οι αντιλήψεις θα σαρωθούν. Για να αναπτυχθεί η θέληση στον ασκητή δεν είναι αναγκαίο να εξαφανιστεί η ζεστασιά, η αγάπη, η γλυκύτητα, η καλοσύνη. Αυτές οι δύο πλευρές μπορούν πολύ καλά να συμβαδίσουν.
Δεν φτάνει κανείς στην πνευματικότητα με την απόλυτη ανάπτυξη της θέλησης του νου ή της καρδιάς. Όχι, η πραγματική πνευματικότητα κατέχει το φως του νου, τη ζεστασιά της καρδιάς και κάτι παραπάνω, τη ζωή του πνεύματος.
Αυτοί που δεν θέλουν ακόμη να μελετήσουν ακόμη αυτή τη ζωή του πνεύματος και την στερούνται, είναι γιατί την φοβούνται και προτιμούν να μείνουν στα γνωστά από όλο τον κόσμο. Αυτοί θα στερηθούν από όλα τα πλούτη που φέρνει το πνεύμα, και δεν θα πάνε πιο μακριά. Το πνεύμα φέρνει πληρότητα, όταν ανοιγόμαστε στα ρεύματά του, υπερπηδάμε τα πάντα, νικάμε τα πάντα, και είμαστε ένα πλήρες ον. Όταν δεν ευχόμαστε να γνωρίσουμε αυτή τη ζωή, θα πει ότι δεν ξέρουμε που είναι το πνευματικό μας καλό, και στερούμαστε. Ίσωςς κάποιοι άλλοι να έχουν να αντιμετωπίσουν τις ίδιες δυσκολίες, όμως θα ξέρουν να συμπεριφερθούν, να καταλάβουν και να υπερπηδήσουν αυτές τις δυσκολίες, αλλά πάνω από όλα θα ξέρουν πως να τις χρησιμοποιούν και μάλιστα πως να πλουτίζουν χάρη σ' αυτές.
Στη γη είναι αδύνατο να αποφύγουμε τη ζέστη, το κρύο, τα κουνούπια, τους κακούς και άδικους ανθρώπους, όμως αυτοί που ζουν την πνευματική ζωή έχουν άλλες ευκολίες, άλλες δυνατότητες, άλλες απόψεις και ξέρουν πως να δυναμώνουν εκεί που οι άλλοι υποκύπτουν.
"Διότι ο νόμος του Πνεύματος της Ζωής εν Χριστώ Ιησού μας ελευθέρωσε από του νόμου της αμαρτίας και του θανάτου."
Επιστολή προς Ρωμαίους Η' 2.
