Με πρόσφατη απόφαση του Επιτρόπου για την Υγεία και τους Καταναλωτές, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιτρέπει για δεύτερη φορά, 12 ολόκληρα χρόνια μετά την πρώτη, την καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένου οργανισμού (ΓΤΟ) στην Ευρώπη, της ποικιλίας πατάτας Amflora της γερμανικής χημικής βιομηχανίας BASF.
Παράλληλα, η Επιτροπή επέτρεψε την κυκλοφορία και μεταποίηση τριών ποικιλιών μεταλλαγμένου καλαμποκιού της Monsanto, ελέγχει για πιθανή έγκριση και άλλες ποικιλίες καλαμποκιού και ετοιμάζει πρόταση που θα δίνει μεγαλύτερα περιθώρια επιλογής στα κράτη-μέλη για το αν θα καλλιεργούν ΓΤΟ ή όχι.
Ακόμα και σε χώρες που αρνούνται την καλλιέργεια ΓΤΟ, όπως η Ελλάδα, οι οργανισμοί αυτοί μπορούν να φτάσουν στον καταναλωτή «έμμεσα». Μέσα από τυποποιημένα τρόφιμα, ή μέσα από προϊόντα ζώων που έχουν τραφεί με μεταλλαγμένες ζωοτροφές. Πολλά από τα πρώτα δεν ξεκαθαρίζουν σαφώς στην ετικέτα τους ότι περιέχουν ΓΤΟ (όπως προβλέπει η ευρωπαϊκή νομοθεσία), ενώ για τα δεύτερα δεν προβλέπεται καν αναγραφή της διατροφής των ζώων.
Δε θα σταθώ στα προβλήματα που ανακύπτουν από τη χρήση ΓΤΟ, για τα οποία πολύς λόγος έχει γίνει, αλλά στη μεγάλη δυσκολία πρόσβασης στην πληροφορία και το τεράστιο έλλειμμα ενημέρωσης του κοινού στον τομέα των τροφίμων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο, εν πολλοίς άγνωστος, Codex Alimentarius, ο περίφημος Κώδικας Διατροφής. Η ιστορία του Κώδικα αρχίζει το 1893, στην Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία, όταν διαπιστώθηκε ότι τα δικαστήρια χρειάζονταν κάποιες συγκεκριμένες κατευθύνσεις για να επιλύουν θέματα που σχετίζονταν με τα τρόφιμα. Αυτοί οι κανόνες έγιναν γνωστοί ως Codex Alimentarius και διατηρήθηκαν σε ισχύ μέχρι και τη διάλυση της Αυτοκρατορίας το 1918.
Μετά τη ραγδαία πρόοδο στην τεχνολογία τροφίμων, τη μικροβιολογία κ.λπ., κατά τη δεκαετία του 1960, ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO) του ΟΗΕ οργανώσαν από κοινού το νέο Κώδικα Διατροφής, με σκοπό να διαμορφώσουν και να καθιερώσουν ορισμούς και προϋποθέσεις για τα τρόφιμα, να βοηθήσουν στην εναρμόνισή τους και, με αυτό τον τρόπο, να διευκολύνουν το διεθνές εμπόριο.
Ο Κώδικας περιέχει πάνω από 4.000 πρότυπα, από γενικά, που ισχύουν για όλα τα τρόφιμα, ως ειδικά, εστιασμένα σε συγκεκριμένα τρόφιμα ή προϊόντα τους. Τα γενικά πρότυπα αναφέρονται στην υγιεινή, τη σήμανση, τα υπολείμματα αγροχημικών και κτηνιατρικών φαρμάκων, τις επιθεωρήσεις των εισαγωγών και εξαγωγών και τα συστήματα πιστοποίησης, τις μεθόδους ανάλυσης και δειγματοληψίας, τα πρόσθετα τροφίμων, τους μολυσματικούς παράγοντες και τη διατροφή και τα τρόφιμα για ειδικές διαιτητικές χρήσεις.
Επιπλέον, υπάρχουν συγκεκριμένα πρότυπα για κάθε τύπο τροφίμων και σχετικών προϊόντων, από τα φρέσκα, κατεψυγμένα και επεξεργασμένα φρούτα και λαχανικά, τους χυμούς φρούτων, τα δημητριακά και τα όσπρια, έως τα λίπη και τα έλαια, τα ψάρια, το κρέας, τη ζάχαρη, το κακάο και τη σοκολάτα, το γάλα και τα γαλακτοκομικά, την αφυδατωμένη ινδική καρύδα, τις μεξικάνικες πιπεριές και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε.
Ο Κώδικας οργανώνεται από την Επιτροπή του «Codex Alimentarius», ένα διακυβερνητικό σώμα, όπου όλες οι χώρες-μέλη έχουν ψήφο. Υποεπιτροπές τεχνοκρατών είναι αρμόδιες για τη σύνταξη των προτύπων, τα οποία υιοθετούνται από την Επιτροπή. Αν και τα πρότυπα του Κώδικα δεν είναι δεσμευτικά, έχουν μεγάλη βαρύτητα και αναγνωρίζονται ως απόλυτα βασισμένα στην επιστήμη. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου αποδέχεται τον Κώδικα και πάντα χρησιμοποιεί τα πρότυπά του σε περιπτώσεις εμπορικών διαφωνιών που αφορούν είδη διατροφής ή προϊόντα τροφίμων. Οι εθνικοί και τοπικοί νόμοι και κανόνες έχουν σχεδόν πάντα ως αφετηρία τους αυτά τα πρότυπα. Στην ουσία, η επιρροή του Κώδικα και η χρήση του σε θέματα δημόσιας υγείας και πρακτικών στο εμπόριο τροφίμων είναι τεράστια και επεκτείνεται σε όλες τις ηπείρους.
Και ως εδώ τα πράγματα είναι καλά και ο Κώδικας φαίνεται να εξυπηρετεί τους στόχους του: την παραγωγή ασφαλούς τροφής, την προστασία της καταναλωτικής υγείας και τη διασφάλιση δίκαιων πρακτικών στο εμπόριο τροφίμων.
Υπάρχουν όμως κάποιοι, κυρίως γιατροί και οργανώσεις καταναλωτών, που αντιδρούν, θεωρώντας ότι η Επιτροπή του Κώδικα προωθεί συγκαλυμμένα τα συμφέροντα των μεγάλων βιομηχανιών χημικών και τροφίμων και ότι επιχειρεί να επιβάλει μια σκληρή διεθνή νομοθεσία που θα έχει τεράστιες αρνητικές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία παγκοσμίως και ιδιαίτερα στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Αγνοώντας τη συνωμοσιολογία, υπάρχει μια σειρά σημαντικών θεμάτων που προκύπτουν.
Έτσι λοιπόν, κάποια από τα νέα πρότυπα του Κώδικα που τίθενται σε ισχύ σταδιακά από την 31η Δεκεμβρίου 2009 προβλέπουν ότι:
Όλα τα θρεπτικά στοιχεία (βιταμίνες και άλατα) θεωρούνται επικίνδυνα και πρέπει να αφαιρούνται από τα τρόφιμα, καθώς ο Κώδικας απαγορεύει τη χρήση τους. Η περιεκτικότητα τους πρέπει να περιοριστεί σε αμελητέα επίπεδα (15% ή και λιγότερο της επιθυμητής ημερήσιας δόσης).
Τα επιτρεπόμενα θρεπτικά στοιχεία που αναφέρονται στη Λίστα Αποδεκτών Στοιχείων είναι λιγότερα από 20, ένα από τα οποία είναι το φθόριο, που δεν έχει κανένα βιολογικό όφελος.
Όλα τα άλλα απαγορεύονται.
Όλα τα τρόφιμα θα πρέπει να ακτινοβολούνται (ψυχρή αποστείρωση) για λόγους υγιεινής, εκτός αν καταναλώνονται ωμά στην τοπική αγορά.
Όλα τα εκτρεφόμενα ζώα (θηλαστικά, πτηνά και ψάρια) θα λαμβάνουν υποχρεωτικά ισχυρές δόσεις αντιβιοτικών και εξωγενούς αυξητικής ορμόνης.
Όλες οι αγελάδες στη γαλακτοκομική παραγωγή μπορούν να λαμβάνουν την γενετικά τροποποιημένη βόειο αυξητική ορμόνη της Monsanto.
Επιτρέπεται η εισαγωγή ΓΤΟ σε καλλιεργούμενα είδη, ζώα, ψάρια και δένδρα παγκοσμίως, χωρίς υποχρεώσεις σήμανσης και αναγραφής.
Επιτρέπεται η προσθήκη μη οργανικών, χημικών πρόσθετων και συντηρητικών, χωρίς συγκεκριμένες υποχρεώσεις σήμανσης και αναγραφής.
Αυξάνονται τα επιτρεπόμενα επίπεδα καταλοίπων αγροχημικών που αναγνωρίζονται ως τοξικά για ζώα και ανθρώπους. Οι νέες ρυθμίσεις επαναφέρουν 7 από τα 12 πιο τοξικά ζιζανιοκτόνα που απαγορεύτηκαν από 176 χώρες, συμπεριλαμβανομένων και των ΗΠΑ, το 1991 με τη Σύμβαση της Στοκχόλμης για τα Οργανικά Ζιζανιοκτόνα (μεταξύ τους τα Toxaphen, Aldrin κ.ά.). Συνολικά ο Κώδικας επιτρέπει την παρουσία σε τρόφιμα 3.275 διαφορετικών αγροχημικών, πολλά από τα οποία ενοχοποιούνται ως παθογόνα ή καρκινογόνα, σε μεγαλύτερα επίπεδα από τα αποδεκτά σήμερα.
Αυξάνεται η επιτρεπόμενη περιεκτικότητα αφλατοξίνης στο γάλα σε 0,5 ppb, επίπεδο που θεωρείται τοξικό. Η αφλατοξίνη εμφανίζεται στο γάλα ζώων που έχουν τραφεί με μουχλιασμένους σπόρους και είναι ισχυρότατο καρκινογόνο. Τουλάχιστον 300 συνθετικά πρόσθετα τροφίμων επιτρέπονται με τα νέα πρότυπα, πολλά από τα οποία είναι εν δυνάμει τοξικά όπως η ασπαρτάμη, η ταρτραζίνη κ.ά.
Οι αντιθέσεις είναι μεγάλες. Πάρτε για παράδειγμα τα πρότυπα για τις βιταμίνες, τα βότανα, τα αντιοξειδωτικά και αλλά συμπληρώματα τροφής που χρησιμοποιούνται ευρέως, ακόμα και στο πλαίσιο της εναλλακτικής ιατρικής. Η πρόταση, το 1996, για την κατηγοριοποίησή τους ως φάρμακα και συνεπώς απαγόρευση της ελεύθερης πώλησής τους, αποσύρθηκε λόγω αντιδράσεων, επανήλθε όμως με τα αυστηρά πρότυπα του 2005. Η θέση της Επιτροπής είναι ότι αυτό έγινε για να περιοριστεί η ανεξέλεγκτη χρήση και κατάχρηση συμπληρωμάτων διατροφής. Ο αντίλογος είναι ότι, απαγορεύοντάς τα, θα δημιουργηθούν σημαντικά διατροφικά προβλήματα σε μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού, θα περιοριστούν οι δυνατότητες της εναλλακτικής ιατρικής και θα υπάρξει στροφή προς τα «παραδοσιακά» φάρμακα (και φυσικά αντίστοιχα κέρδη της φαρμακοβιομηχανίας).
Η θέση της Επιτροπής ότι οι διατάξεις του Κώδικα δεν είναι δεσμευτικές και η εφαρμογή τους εναπόκειται στο κάθε κράτος, επίσης «σηκώνει συζήτηση». Όταν ένα κράτος υιοθετήσει επίσημα τα πρότυπά του, όλες οι εμπορικές του συμφωνίες, αλλά και οι αντιδικίες (το αν για παράδειγμα θα αναγράφει στις συσκευασίες την παρουσία ΓΤΟ), θα ρυθμίζονται στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου βάσει του Κώδικα, και οι αποφάσεις θα «επιβάλλονται» στα άλλα συμβαλλόμενα κράτη. Ήδη από το 1994 ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) των ΗΠΑ αποδέχεται τα πρότυπα του Κώδικα ως ανώτερα των εθνικών νόμων, ενώ με την Κεντροαμερικανική Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου του 2004 οι ΗΠΑ δεσμεύτηκαν ότι θα εναρμονιστούν στα πρότυπα αυτά από το 2010.
Μόνος αντίλογος είναι η διαμόρφωση εθνικών προτύπων με ανάλογη επιστημονική τεκμηρίωση και η προσφυγή στον ΠΟΕ με αυτά, κάτι όμως που είναι δύσκολο και δαπανηρό, ιδιαίτερα για αναπτυσσόμενες χώρες. Έτσι διαφαίνεται σταδιακή, «σιωπηλή» επιβολή του Κώδικα Διατροφής.
Στην Επιτροπή του Κώδικα συμμετέχουν τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ανεξάρτητα, αλλά και η Ευρωπαϊκή Κοινότητα που έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα για τα περισσότερα πρακτικά θέματα. Στην Ελλάδα Εθνικό Σημείο Επαφής με τον Κώδικα είναι ο Ενιαίος Φορέας Ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ) του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, που έχει ως στόχο τη διαμόρφωση της Εθνικής Θέσης για τη διασφάλιση των συμφερόντων των Ελλήνων καταναλωτών. Προς αυτό το στόχο προωθείται η ανοικτή δημόσια διαβούλευση, υπάρχει μάλιστα και σχετικό Σημείο στην ιστοσελίδα του ΕΦΕΤ (www.efet.gr).
Δυστυχώς σε αυτό το τόσο σημαντικό θέμα η παροχή πληροφορίας είναι ελλιπής και είναι πολύ δύσκολο να βγουν συμπεράσματα από μη ειδικούς, καθώς τα στοιχεία βρίσκονται θαμμένα στα «ψιλά γράμματα» δημοσιεύσεων που αριθμούν χιλιάδες σελίδες, κάτω από βουνά γραφειοκρατικής διατύπωσης και τεχνοκρατικής ορολογίας απροσπέλαστης σχεδόν για όλους μας.
Πηγή: pentapostagma.gr
Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου και Codex Alimentarius
Η πιο φανερή εκδήλωση της "παγκόσμιας" υποδομής είναι ο ΠΟΕ (Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου) ο οποίος υφίσταται στην Ελλάδα από το1995. Δουλειά του είναι η αστυνόμευση του παγκόσμιου συστήματος εμπορίου. Το σημερινό παγκόσμιο σύστημα εμπορίου, που ελέγχεται από τον ΠΟΕ, έχει σκοπίμως σχεδιαστεί -μυστικά σε μεγάλο βαθμό- από τα ισχυρότερα εμπορικά συμφέροντα του κόσμου.
Ο Economist έχει αποκαλέσει τον ΠΟΕ "έμβρυο της παγκόσμιας κυβέρνησης". Έτσι, οι διεθνείς ακτιβιστές εναντιώνονται στον ΠΟΕ επειδή:
•Τα μέλη του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου λειτουργούν μέσα από μυστικές επιτροπές χωρίς τον έλεγχο των πολιτών.
•Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου ανατρέπει αυθαίρετα τους υφιστάμενους περιβαλλοντικούς κανονισμούς.
•Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου τιμωρεί τις χώρες που δεν υπακούουν στις αυθαίρετες αποφάσεις του, υπονομεύει την ισχύ των τοπικών οικονομιών, μειώνει τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Τα μέλη του Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου είναι
Albania 8 September 2000
Angola 23 November 1996
Antigua and Barbuda 1 January 1995
Argentina 1 January 1995
Armenia 5 February 2003
Australia 1 January 1995
Austria 1 January 1995
Bahrain, Kingdom of 1 January 1995
Bangladesh 1 January 1995
Barbados 1 January 1995
Belgium 1 January 1995
Belize 1 January 1995
Benin 22 February 1996
Bolivia, Plurinational State of 12 September 1995
Botswana 31 May 1995
Brazil 1 January 1995
Brunei Darussalam 1 January 1995
Bulgaria 1 December 1996
Burkina Faso 3 June 1995
Burundi 23 July 1995
Cambodia 13 October 2004
Cameroon 13 December 1995
Canada 1 January 1995
Cape Verde 23 July 2008
Central African Republic 31 May 1995
Chad 19 October 1996
Chile 1 January 1995
China 11 December 2001
Colombia 30 April 1995
Congo 27 March 1997
Costa Rica 1 January 1995
Côte d'Ivoire 1 January 1995
Croatia 30 November 2000
Cuba 20 April 1995
Cyprus 30 July 1995
Czech Republic 1 January 1995
Democratic Republic of the Congo 1 January 1997
Denmark 1 January 1995
Djibouti 31 May 1995
Dominica 1 January 1995
Dominican Republic 9 March 1995
Ecuador 21 January 1996
Egypt 30 June 1995
El Salvador 7 May 1995
Estonia 13 November 1999
European Union (formerly European Communities) 1 January 1995
Fiji 14 January 1996
Finland 1 January 1995
Former Yugoslav Republic of Macedonia (FYROM) 4 April 2003
France 1 January 1995
Gabon 1 January 1995
The Gambia 23 October 1996
Georgia 14 June 2000
Germany 1 January 1995
Ghana 1 January 1995
Greece 1 January 1995
Grenada 22 February 1996
Guatemala 21 July 1995
Guinea 25 October 1995
Guinea Bissau 31 May 1995
Guyana 1 January 1995
Haiti 30 January 1996
Honduras 1 January 1995
Hong Kong, China 1 January 1995
Hungary 1 January 1995
Iceland 1 January 1995
India 1 January 1995
Indonesia 1 January 1995
Ireland 1 January 1995
Israel 21 April 1995
Italy 1 January 1995
Jamaica 9 March 1995
Japan 1 January 1995
Jordan 11 April 2000
Kenya 1 January 1995
Korea, Republic of 1 January 1995
Kuwait 1 January 1995
Kyrgyz Republic 20 December 1998
Latvia 10 February 1999
Lesotho 31 May 1995
Liechtenstein 1 September 1995
Lithuania 31 May 2001
Luxembourg 1 January 19951
Macao, China 1 January 19951
Madagascar 17 November 1995
Malawi 31 May 1995
Malaysia 1 January 1995
Maldives 31 May 1995
Mali 31 May 1995
Malta 1 January 1995
Mauritania 31 May 1995
Mauritius 1 January 1995
Mexico 1 January 1995
Moldova 26 July 2001
Mongolia 29 January 1997
Morocco 1 January 1995
Mozambique 26 August 1995
Myanmar 1 January 1995
Namibia 1 January 1995
Nepal 23 April 2004
Netherlands — For the Kingdom in Europe and for the Netherlands Antilles 1 January 1995
New Zealand 1 January 1995
Nicaragua 3 September 1995
Niger 13 December 1996
Nigeria 1 January 1995
Norway 1 January 1995
Oman 9 November 2000
Pakistan 1 January 1995
Panama 6 September 1997
Papua New Guinea 9 June 1996
Paraguay 1 January 1995
Peru 1 January 1995
Philippines 1 January 1995
Poland 1 July 1995
Portugal 1 January 1995
Qatar 13 January 1996
Romania 1 January 1995
Rwanda 22 May 1996
Saint Kitts and Nevis 21 February 1996
Saint Lucia 1 January 1995
Saint Vincent & the Grenadines 1 January 1995
Saudi Arabia, Kingdom of 11 December 2005
Senegal 1 January 1995
Sierra Leone 23 July 1995
Singapore 1 January 1995
Slovak Republic 1 January 1995
Slovenia 30 July 1995
Solomon Islands 26 July 1996
South Africa 1 January 1995
Spain 1 January 1995
Sri Lanka 1 January 1995
Suriname 1 January 1995
Swaziland 1 January 1995
Sweden 1 January 1995
Switzerland 1 July 1995
Chinese Taipei 1 January 2002
Tanzania 1 January 1995
Thailand 1 January 1995
Togo 31 May 1995
Tonga 27 July 2007
Trinidad and Tobago 1 March 1995
Tunisia 29 March 1995
Turkey 26 March 1995
Uganda 1 January 1995
Ukraine 16 May 2008
United Arab Emirates 10 April 1996
United Kingdom 1 January 1995
United States of America 1 January 1995
Uruguay 1 January 1995
Venezuela, Bolivarian Republic of 1 January 1995
Viet Nam 11 January 2007
Zambia 1 January 1995
Zimbabwe 5 March 1995
Τώρα η σχέση του ΠΟΕ και Codex Alimentarius (Διατροφικό Κώδικα)
Η ιστορία του Κώδικα αρχίζει το 1893, όταν οι επικεφαλής της Αυστρο-Ουγγρικής Αυτοκρατορίας αποφάσισαν ότι ήταν απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα σύνολο συγκεκριμένων οδηγιών, βάσει των οποίων τα δικαστήρια θα έκριναν τις υποθέσεις που σχετίζονταν με ζητήματα διατροφής και τροφίμων. Το όνομα που δόθηκε στις οδηγίες αυτές ήταν «Codex Alimentarius» και εφαρμόστηκε με επιτυχία έως την πτώση της αυτοκρατορίας το 1918. Ωστόσο, εμπνευστής του διατροφικού κώδικα στη σύγχρονη -οργουελική- εκδοχή του είναι (σύμφωνα με την εκπρόσωπο του Natural Solutions Foundation, Sp. Rima E. Laibow M.D., από ομιλία της στον αμερικανικό Εθνικό Οργανισμό Διατροφής - Codex and Nutricide, 2005) ο derMeer.
Η εταιρία του derMeer παρασκεύαζε από το θανατηφόρο μείγμα αερίων που χρησιμοποιούνταν στους περίφημους θαλάμους αερίων, μέχρι τον χάλυβα και τα πυρομαχικά των Ναζί (μετά τη λήξη του Πολέμου και την καταδίκη 24 από τα μέλη της από το δικαστήριο της Νυρεμβέργης, η εταιρία «διασπάστηκε» σε τρεις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρίες, τις γνωστές BASF, Hoechst και Bayer).Η ιδέα που εισηγήθηκε ο derMeer μετά την αποφυλάκιση του αφορούσε στον έλεγχο του πληθυσμού μέσα από την τροφή -η οποία έμελλε να υλοποιηθεί αρκετά χρόνια αργότερα.
Ο Κώδικας δρα υπό την αιγίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, έχοντας τη λογική των Ναπολεόντειων νόμων - αντί δηλαδή για τη συνήθη πρακτική, κατά την οποία αναγράφονται τα διατροφικά στοιχεία και οι ουσίες που απαγορεύονται, ο Κώδικας αναγράφει μόνο τα διατροφικά είδη που επιτρέπονται, καθιστώντας αυτομάτως παράνομη την κατοχή, παραγωγή και εμπορία οποιουδήποτε διατροφικού είδους και στοιχείου δεν περιλαμβάνεται σε αυτόν.Όπως εξηγεί η δρ. Ριμα Λέυμποου, από την 1η Ιανουαρίου 2010, οπότε η εφαρμογή του Κώδικα θα γίνει υποχρεωτική για τα κράτη-μέλη του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, αν ένα κράτος-μέλος αρνηθεί να επικυρώσει ή να τηρήσει τους όρους του, χάνει αυτομάτως οποιαδήποτε προσφυγή γίνει εναντίον του από άλλο κράτος μέλος, όσο εξωφρενική και αν είναι αυτή!
Πολλοί κρατικοί οργανισμοί και υπηρεσίες, όπως η Διεύθυνση Θεραπευτικών Αγαθών της Αυστραλίας, επιχειρούν να κατευνάσουν τις ανησυχίες του κοινού, καταφεύγοντας σε διαβεβαιώσεις ότι οι οδηγίες του Κώδικα για την κατάργηση των βιταμινών και των μετάλλων δεν θα εφαρμοστούν στη χώρα τους. Ωστόσο, κανείς δεν γνωρίζει ποιοι άλλοι συνοδευτικοί νόμοι θα θεσπιστούν εν όψει της εναρμόνισης των κρατών-μελών του Οργανισμού με τις οδηγίες του Κώδικα.
Ορισμένες από τις ρυθμίσεις που προβλέπονται από τον Διατροφικό Κώδικα, οι οποίες προτείνεται να τεθούν σε ισχύ στο προσεχές μέλλον, και θα είναι αμετάκλητες, περιλαμβάνουν τα εξής:
· Ο Κώδικας θα απαγορεύει τη χρήση Θρεπτικών Ουσιών (π.χ. βιταμινών και μετάλλων για την «πρόληψη, αντιμετώπιση ή θεραπεία οποιασδήποτε πάθησης ή ασθένειας», χαρακτηρίζοντάς τις «τοξίνες / δηλητήρια».
· Κάθε είδος τροφής (ακόμα και τα οργανικά βιολογικά τρόφιμα) θα υποβάλλεται σε επεξεργασία με ακτινοβολία, προκειμένου να απομακρυνθούν όλα τα «τοξικά» θρεπτικά στοιχεία (εκτός και αν οι καταναλωτές μπορούν να παράγουν και να καταναλώνουν την τροφή τους σε τοπικό επίπεδο).
Μία πρόγευση της εν λόγω οδηγίας είχαν οι καταναλωτές των ΗΠΑ τον Αύγουστο του 2008, με την υποχρεωτική υποβολή των μαρουλιών και του σπανακιού της χώρας σε μαζική επεξεργασία με ακτίνες, στο όνομα της «δημόσιας ασφάλειας». Αν ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων έπραξε με γνώμονα την προστασία του κοινού, τότε γιατί δεν ενημερώθηκε η αμερικανική Κοινή Γνώμη;
· Τα επιτρεπόμενα θρεπτικά στοιχεία θα είναι περιορισμένα σε αυτά που αναγράφονται στη λίστα του Κώδικα, η οποία θα περιλαμβάνει «ευεργετικές» ουσίες, όπως το Φθόριο (3,8 mg ημερησίως), το οποίο θα συλλέγεται από βιομηχανικά απόβλητα. Όλα τα θρεπτικά στοιχεία (π.χ. οι βιταμίνες Α, Β, C, D, ο ψευδάργυρος και το μαγνήσιο) ανακηρύσσονται παράνομα σε θεραπευτικές δοσολογίες και θα μειωθούν σε ποσότητες αμελητέες, με μέγιστο όριο το 15% της σημερινής συνιστώμενης ημερήσιας δόσης. Ακόμα και με συνταγή γιατρού θα είναι αδύνατο για κάποιον να βρίσκει τα παραπάνω στοιχεία σε μεγαλύτερες θεραπευτικές δόσεις, σε όποιο μέρος του κόσμου και αν βρίσκεται.
· Είναι πιθανό να ανακηρυχθούν παράνομες οι συμβουλές που δίνονται για τη διατροφή και αφορούν σε βιταμίνες και μέταλλα (συμπεριλαμβανομένων των άρθρων που θα δημοσιεύονται σε περιοδικά ή στο Διαδίκτυο, καθώς και προφορικών συμβουλών σε οποιονδήποτε). Τέτοιου είδους πληροφόρηση ενδέχεται να θεωρηθεί συγκεκαλυμμένη παρεμπόδιση του εμπορίου και ίσως να οδηγήσει σε οικονομικές κυρώσεις για την εμπλεκόμενη χώρα.
· Όλες οι αγελάδες που θα χρησιμοποιούνται για την παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων σε όλο τον πλανήτη θα υποβάλλονται υποχρεωτικά σε αγωγή με τη γενετικά τροποποιημένη αυξητική ορμόνη των βοοειδών της Μονσάντο (δείτε το βίντεο στο τέλος της ανάρτησης).
· Όλα τα ζώα που θα χρησιμοποιούνται για τη διατροφή θα υποβάλλονται σε αγωγή με ισχυρά αντιβιοτικά και εξωγενείς αυξητικές ορμόνες.
· Θα επανεισαχθεί η χρήση στη διατροφή επικίνδυνων και καρκινογόνων εντομοκτόνων συμπεριλαμβανομένων και επτά από τα θεωρούμενα ως δώδεκα χειρότερα (όπως π.χ. το DDT, το εξαχλωροβενζόλιο, το αλντρίν και το τοξαφαίνιο), η χρήση των οποίων απαγορεύτηκε στη σύνοδο της Στοκχόλμης το 1991 από 176 χώρες (συμπεριλαμβανομένων και των ΗΠΑ). Αυτό, μεταξύ άλλων, σημαίνει ότι στο εξής καμία χώρα δεν θα έχει το δικαίωμα να εμποδίσει την εισαγωγή και να προβεί σε απαγόρευση της κυκλοφορίας τροφίμων που περιέχουν τα παραπάνω - χαρακτηρισμένα ως εξαιρετικά επικίνδυνα, με μόνιμες επιπτώσεις - χημικά, καθώς αυτό θα σήμαινε παραβίαση των διεθνών κανονισμών εμπορίου, οδηγώντας σε εξοντωτικές οικονομικές κυρώσεις.
· Ο Κώδικας θα επιτρέπει τη συσσώρευση σε επικίνδυνα και τοξικά επίπεδα της αφλατοξίνης (0,5 ppm) στο γάλα, Πρόκειται για τη δεύτερη ισχυρότερη καρκινογόνο ουσία (από τις μη σχετιζόμενες με ραδιενεργό ακτινοβολία), η οποία παράγεται σε ζωικές τροφές που έχουν αναπτύξει μήκυτες (μούχλα) κατά την αποθήκευση τους.
· Η χρήση αυξητικών ορμονών και αντιβιοτικών θα καταστεί υποχρεωτική σε όλα τα είδη ζώων, πτηνών, πουλερικών και ψαριών που προορίζονται για την ανθρώπινη διατροφή. Θα επιβληθεί σε παγκόσμιο επίπεδο η εισαγωγή άγνωστων και δυνητικά θανάσιμων γενετικά τροποποιημένων ποικιλιών σε ζώα, ψάρια και πτηνά. Θα επιτραπούν αυξημένα επίπεδα σε κατάλοιπα από - γνωστά για τις τοξικές τους επιπτώσεις σε ανθρώπους και ζώα - εντομοκτόνα και φυτοφάρμακα.
Όπως πολύ εύστοχα παρατηρεί η δρ. Ρίμα, βιταμίνες, μέταλλα, ακόμα και βότανα (όπως η εξαιρετικά ευεργετική για το ανοσοποιητικό σύστημα Εχινάτσια) πρόκειται να απαγορευτούν κατά αντίστοιχο τρόπο με τις ναρκωτικές ουσίες, αν οι πολίτες δεν αντισταθούν στην εφαρμογή των διατάξεων του νέου Διατροφικού Κώδικα.
Μαζική εξόντωση του πληθυσμού:
Το γεγονός ότι, στα περισσότερα κράτη (π.χ. στις ΗΠΑ, από το 1995), ισχύουν διατάξεις που καθορίζουν ότι οι διεθνείς κανονισμοί υπερισχύουν των εγχωρίων νόμων, καθιστά ουσιαστικά αδύνατη την αναίρεση του Διατροφικού Κώδικα μετά την εφαρμογή της «εναρμονισμένης» λειτουργίας του από τα κράτη-μέλη του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου το 2010.
Ο Κώδικας ίσως θα μπορούσε να περιγραφεί ακριβέστερα ως ένας οικονομικά επωφελής μηχανισμός ελέγχου του πληθυσμού, μέσω του οποίου οι ΗΠΑ, καθοδηγούμενες κυρίως από τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρίες, αποβλέπουν στη μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού από τα σημερινά εκτιμώμενα 6,692 δισ. στα εκτιμώμενα 500 εκατ. - μείωση κατά περίπου 93%!
Ουσιαστικά, πρόκειται για την εφαρμογή μιας μεθοδολογίας που βρίσκεται σε αντιστοιχία με άλλες πρακτικές που ήδη τίθενται σε εφαρμογή για τον ίδιο σκοπό, όπως π.χ. η εισαγωγή ουσιών και στοιχείων στα εμβόλια που καταστρέφουν το DΝΑ και αναστέλλουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος (ακόμα και στελέχη της γρίπης των πτηνών ή του ιού του ΑIDS), η γενικευμένη χρήση της ασπαρτάμης, η επιβολή των αεροψεκασμών, η χημειοθεραπεία για την αντιμετώπιση του καρκίνου κ.λπ.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Αμερικανικού Οργανισμού Τροφίμων και Προϊόντων Γεωργικής Παραγωγής (ΡΑΟ) και του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας (WΗΟ), από μόνη της η οδηγία για ελαχιστοποίηση της χρήσης βιταμινών και μετάλλων εκτιμάται ότι θα επιφέρει μέσα σε μια δεκαετία τον θάνατο τουλάχιστον 3 δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Από τους θανάτους αυτούς, το 1 δις θα προέλθει απευθείας από τη στέρηση τροφής, ενώ τα υπόλοιπα 2 δις θα επέλθουν ως συνέπεια της κακής ποιότητας διατροφής από εκφυλιστικές ασθένειες που θα μπορούσαν να είχαν προληφθεί, όπως είναι οι διάφορες μορφές καρκίνου, οι καρδιαγγειακές παθήσεις και ο διαβήτης.
Η χορήγηση τροφής αποστραγγισμένης από κάθε είδους θρεπτικές ουσίες, βομβαρδισμένης με ακτινοβολία και γεμάτης με τοξίνες, ορμόνες και φυτοφάρμακα-εντομοκτόνα, είναι πραγματικά ο ταχύτερος και πλέον επωφελής οικονομικά τρόπος για τη δημιουργία ενός κύματος κρουσμάτων από ασθένειες, για τις οποίες η πλέον ενδεδειγμένη δράση είναι η επίσης τοξική φαρμακευτική αγωγή. Η παγκόσμια φαρμακοβιομηχανία περίμενε την επικείμενη εναρμόνιση όλων των κρατών-μελών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου με τον Codex Alimentarius (Κόντεξ Αλιμεντάριους) για χρόνια...
Πηγή: ypo-skian.blogspot.com
Ο κόσμος σύμφωνα με την Μονσάντο
