Ρεπορτάζ: Παναγιώτης Καρλιώτης
Σε «κατάσταση πολέμου» βρίσκεται η Ελλάδα, όπου η οικονομική κρίση έχει φτάσει τους Έλληνες στα όρια τους και μητέρες στο σημείο να εγκαταλείπουν τα ίδια τους τα παιδιά σε ιδρύματα, επειδή δεν έχουν χρήματα να τα σιτίσουν!Αντιμέτωποι με αυτή την σκληρή πραγματικότητα έρχονται καθημερινά οι υπεύθυνοι του Ιδρύματος, Πρότυπο Εθνικό Νηπιοτροφείο Καλλιθέας, στο οποίο πολλές μανάδες πηγαίνουν τα παιδιά τους όλη την εβδομάδα και τα παίρνουν μόνο τα Σαββατοκύριακα. «Δεν θέλω να πεινάει το παιδί μου» λένε οι περισσότερες που ζητούν τη βοήθεια σίτισης και στέγης του ιδρύματος.
Στο ίδρυμα απασχολούνται 29 εργαζόμενοι και φιλοξενούνται αυτή τη στιγμή συνολικά 29 παιδιά προσχολικής ηλικίας 2,5 έως 6 ετών τα οποία είναι από όλη την Ελλάδα. Τα περισσότερα παιδιά βρίσκονται εκεί λόγω οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι γονείς τους και έχουν βρεθεί σε δυσχερή θέση.
«Προσφέρουμε φαγητό και στέγη»
«Τα παιδιά που βρίσκονται εδώ δεν στερούνται τίποτα, προσφέρουμε σίτιση, στέγη και εκπαίδευση σε έναν πολύ καλά διαμορφωμένο χώρο» εξηγεί μιλώντας στο newpost η Σοφία Μέρτικα, βρεφονηπιοκόμος και πρόεδρος των εργαζομένων στο ίδρυμα. Ωστόσο όπως προσθέτει «το μόνο που τους λείπει είναι το περιβάλλον μιας οικογένειας, εμείς είμαστε δίπλα στο παιδί σε οποιαδήποτε καθημερινή του ανάγκη»
«Καλούμε οικογένειες που έχουν την οικονομική δυνατότητα να φιλοξενήσουν αλλά όχι να υιοθετήσουν τέτοια παιδιά με συγκεκριμένα κριτήρια και με την επίβλεψη του ιδρύματος» τόνισε και συμπλήρωσε πως «αποτελεί σκοπός μας η αποϊδρυματικοποίηση των παιδιών και η κοινωνικοποίηση τους.
Κινδυνεύει η βιωσιμότητα του Νηπιοτροφείου
Δεν θα μπορούσαν όμως να λείψουν και τα οικονομικά προβλήματα, καθώς το Νηπιοτροφείο επιχορηγείται αποκλειστικά από το Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας και την Περιφέρεια Αττικής αλλά λόγω της κρίσης έχει περικοπεί κατά τα 2/3 η επιχορήγηση.
Αυτό κάνει δύσκολο το έργο του ιδρύματος, που έχει στερήσει από τους υπαλλήλους ακόμα και τον μισθό τους εδώ και έξι μήνες! «Είμαστε απλήρωτοι έξι μήνες, η πολιτεία πρέπει να σκύψει πάνω από το πρόβλημα, το ίδρυμα μας πρέπει να ζήσει», λέει με παράπονο η κ. Μέρτικα κάνοντας έκκληση στους αρμόδιους φορείς να ευαισθητοποιηθούν και να μην αφήσουν να «πεθάνει» το ίδρυμα.
Πηγή: ereunitiko.blogspot.gr
Εκπέμπουν SOS για να μην εγκαταλείψουν τα παιδιά τους
Ρεπορτάζ Εύη Σαλτού, Μάρθα Καϊτανίδη, Ζωή Λιάκα
Οι γονείς που πλήττονται από την κρίση ζητούν βοήθεια από κέντρα φροντίδας και φιλοξενίας, ώστε να μη διαταραχθούν οι οικογενειακοί δεσμοίΒοήθεια από οργανισμούς και κυβερνητικές οργανώσεις για να καταφέρουν να μείνουν ενωμένες ζητούν ολοένα περισσότερες οικογένειες που πλήττονται από την οικονομική κρίση. Τα τελευταία τρία χρόνια στα κέντρα φιλοξενίας εγκαταλειμμένων παιδιών, όπως επισημαίνουν οι ιθύνοντες, δεν παρατηρείται αύξηση στην εγκατάλειψη παιδιών. Ωστόσο έχουν αυξηθεί τα αιτήματα οικογενειών για βοήθεια, προκειμένου να καταφέρουν να μείνουν μαζί με τα παιδιά τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα Παιδικά Χωριά SOS το 2011 φρόντιζαν 300 παιδιά, ενώ το 2012 φρόντιζαν 700.
Οπως λέει στα «ΝΕΑ» ο Δημήτρης Βεζυράκης, διευθυντής του Κέντρου Βρεφών Η Μητέρα, οι γονείς που εγκαταλείπουν στη χώρα μας τα παιδιά τους ανήκουν κατά κανόνα σε τρεις κατηγορίες: η μητέρα είναι χρήστης ναρκωτικών ή με νοητική υστέρηση, ενώ υψηλά ποσοστά εγκατάλειψης αφορούν γονείς που αποκτούν παιδιά με αναπηρία. «Διαπιστώνουμε ότι στις περισσότερες περιπτώσεις οι γονείς ανήκουν στο 22% του πληθυσμού που ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας, όμως εγκαταλείπουν τα παιδιά τους κυρίως για άλλους λόγους και όχι για οικονομικούς», υπογραμμίζει ο κ. Βεζυράκης.
Το Μητέρα προστατεύει συνολικά 467 παιδιά. Από αυτά τα 167 φιλοξενούνται στις εγκαταστάσεις του Κέντρου στους Αγίους Αναργύρους, στις Παιδοπόλεις Αγία Βαρβάρα και Αλίμου, καθώς επίσης και στο Αναρρωτήριο Πεντέλης. Τα υπόλοιπα 298 παιδιά έχουν βρει φροντίδα σε ανάδοχες οικογένειες, οι οποίες επιδοτούνται με 1,2 εκατ. ευρώ ετησίως.
Μάλιστα, σε ό,τι αφορά τις ανάδοχες οικογένειες η κρίση δεν φαίνεται να έχει επηρεάσει εκείνους που επιθυμούν να «αγκαλιάσουν» παιδιά - τα περισσότερα με σοβαρές παθήσεις -, τα οποία ζουν μακριά από τους γονείς τους. Οι αιτήσεις δεν ξεπερνούν, σταθερά, τις 10 ανά έτος, ενώ αντίστοιχα οι αιτήσεις για υιοθεσία παραμένουν περίπου 200 κάθε χρόνο.
ΔΩΡΕΕΣ ΠΟΛΙΤΩΝ. Ωστόσο σε εποχές Μνημονίου οι προϋπολογισμοί έχουν υποστεί μεγάλες περικοπές, με αποτέλεσμα το βασικό μέλημα των ιθυνόντων να είναι η διασφάλιση της ποιότητας. «Η θέρμανση, η διατροφή και η ένδυση των παιδιών είναι τα κυρίως ζητούμενα για εμάς, για τα οποία ωστόσο είμαστε καλυμμένοι μετά τη σωστή διαχείριση πόρων. Δεν θα είχαμε όμως τη δυνατότητα να ξεκινήσουμε έργα, όπως είναι η αναγκαία ανακαίνιση των μπάνιων, χωρίς τις δωρεές πολιτών με ευαισθησία για τα εγκαταλειμμένα παιδιά», προσθέτει ο κ. Βεζυράκης.
Την ίδια ώρα, όμως, για 28 παιδιά οι διάδρομοι των Νοσοκομείων Παίδων Αγία Σοφία και Αγλαΐα Κυριακού είναι το σπίτι τους. Οπως εξηγεί ο διοικητής των νοσηλευτικών ιδρυμάτων Εμμανουήλ Παπασάββας, τα περισσότερα από αυτά μένουν στο νοσοκομείο έπειτα από εισαγγελική παραγγελία. «Πρόκειται για ανήλικα που είτε είναι θύματα οικογενειακής βίας είτε βρίσκονται εν μέσω μιας οικογενειακής διαμάχης - π.χ. διαζύγιο -, με τις δικαστικές Αρχές να αιτούνται ιατρική διάγνωση και φροντίδα». Επιπλέον η αναπηρία, σωματική ή νοητική, αποτελεί καταλυτικό παράγοντα για εκείνους τους γονείς που εγκαταλείπουν τα παιδιά τους. Πριν από τρεισήμισι μήνες εντοπίστηκε στους διαδρόμους εγκαταλειμμένο ένα μωρό μόλις λίγων μηνών, με αυτισμό, το οποίο μεταφέρθηκε στην Αλεξανδρούπολη. Από το 2007 άλλωστε νοσηλευτές και γιατροί έχουν μετατραπεί σε μόνιμους φροντιστές ενός τετραπληγικού παιδιού, το οποίο εγκαταλείφθηκε από τους γονείς του στο Νοσοκομείο Παίδων. Οι γονείς ακόμη αναζητούνται...
ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΠΙΤΙ. Το γεγονός ότι οι Ελληνες δύσκολα θα εγκατέλειπαν λόγω ύφεσης τη φροντίδα των παιδιών τους ή θα την ανέθεταν σε κάποιο οργανισμό έκανε κάποιους φορείς να βοηθήσουν με άλλο τρόπο τις οικογένειες που αυτή τη στιγμή πλήττονται από την κρίση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό του Οργανισμού Χαμόγελο του Παιδιού, ο οποίος έχει τρεις δομές που βοηθούν τις οικογένειες να μείνουν μαζί.
«Διαπιστώνουμε ότι για τους γονείς που δοκιμάζονται η εγκατάλειψη του παιδιού τους δεν είναι στις πιθανές λύσεις. Αντίθετα, προσπαθούν και εξαντλούν όλες τις δυνατότητες που έχουν. Το Χαμόγελο έχει τρεις δομές, στο Αγρίνιο, στον Πύργο Ηλείας και στον Μύτικα Ευβοίας, όπου φροντίζουμε για την καθημερινότητα των παιδιών - τρώνε εκεί, προετοιμάζονται για το σχολείο -, αλλά το βράδυ και τα Σαββατοκύριακα επιστρέφουν στο σπίτι τους και βρίσκονται ξανά με τις οικογένειές τους. Πρόκειται για οικογένειες που είτε επικοινωνούν οι ίδιες μαζί μας είτε έρχονται σε μας μετά την παρέμβαση κοινωνικών υπηρεσιών», εξηγεί ο ψυχολόγος στον Οργανισμό και στην Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα παιδιά SOS 1056 Στέφανος Αλεβίζος.
Πηγή: tanea.gr
Guardian: “Ανθρωπιστική τραγωδία στην Ελλάδα, γονείς εγκαταλείπουν τα παιδιά τους”
Η βρετανική εφημερίδα Guardian δημοσιεύει άρθρο στο οποίο περιγράφει με τα πιο μελανά χρώματα την άθλια οικονομική κατάσταση σύγχρονων Ελλήνων που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα παιδιά τους γιατί δεν έχουν να τα ταΐσουν.Κάτω από τον τίτλο «Η ελληνική οικονομική κρίση μετατρέπεται σε τραγωδία για τα παιδιά που τα εγκαταλείπουν οι οικογένειές τους» το άρθρο ξεκινά με μια αναφορά στην τραγική κατάσταση ενός πολύτεκνου πατέρα με 10 παιδιά από την Πάτρα που με μοναδικά μηνιαία έσοδα 960 ευρώ και ένα διμηνιαίο επίδομα 460 ευρώ, βρέθηκαν να χρωστούν ακόμα και στον χασάπη, τον φούρναρη και τον μπακάλη . Ο κ. Γασπαρινάτος λέει στην Guardian «Ντρέπομαι που το λέω αλλά έφτασα στο σημείο να μην έχω 2 ευρώ να αγοράσω ψωμί» και εξηγεί πως αναγκάστηκαν με τη γυναίκα του να απευθυνθούν στις δημοτικές αρχές για «να σώσουν τα παιδιά μας».
Το άρθρο συνεχίζει με δηλώσεις από εκπρόσωπο του Δήμου Πατρών που δηλώνει πως πέρσι τα Χριστούγεννα οι κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου έδωσαν τρόφιμα σε 400 οικογένειες αλλά φέτος δέχτηκαν πάνω από 1200 αιτήσεις από οικογένειες που ζητούσαν βοήθεια. Ωστόσο αυτό που πραγματικά τους εξέπληξε ήταν το αίτημα να απομακρύνουν τα παιδιά από την οικογένειά τους προκειμένου να τα σώσουν από την φτώχεια.
Το άρθρο συνεχίζει με το να εξηγεί πως σε μια περήφανη χώρα όπως η Ελλάδα η οικογένεια είναι πάνω από όλα και για αυτό σοκάρει το αίτημα της οικογένειας του κ. Γασπαρινάτου, αλλά τονίζει πως στην Ελλάδα που βρίσκεται σχεδόν στον πέμπτο χρόνο ύφεσης όλοι οι αρμόδιοι φορείς επιβεβαιώνουν το χειρότερο, πως η περίπτωση του κ. Γασπαρινάτου από την Πάτρα δεν είναι μοναδική. Κάθε άλλο. Σύμφωνα με το άρθρο αυξάνονται με δραματικούς ρυθμούς οι ελληνικές οικογένειες που εγκαταλείπουν τα παιδιά τους σε ιδρύματα και Πρόνοια γιατί δεν έχουν τα χρήματα να τους προσφέρουν τα απαραίτητα, ενώ αναφέρεται πως παρατηρείται και αύξηση του αλκοολισμού, της χρήσης ναρκωτικών αλλά και της εμφάνισης ψυχολογικών προβλημάτων.
Το άρθρο παραθέτει και δηλώσεις του Κώστα Γιαννόπουλου από το Χαμόγελο του Παιδιού ο οποίος μεταξύ άλλων αναφέρει πως «Υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα, αυτή της καλοσύνης και της φιλοξενίας και του αλτρουισμού, η οποία συχνά παραβλέπεται».
Το άρθρο κλείνει με μια νότα αισιοδοξίας καθώς αναφέρει πως η οικογένεια Γασπαρινάτου τελικά δεν χρειάστηκε να δώσει τα παιδιά της, καθώς μια πλούσια κυρία από την Αθήνα, όταν έμαθε το δράμα τους, έκανε μια μεγάλη δωρεά στον κ. Γασπαρινάτο και τα 10 παιδιά του, ο οποίος δηλώνει: «Χάρη σε αυτή την καλή κυρία μπορούμε να ελπίζουμε ξανά. Μέχρι την Πρωτοχρονιά θα έχουμε μπει όλοι μαζί στο νέο μας σπίτι».
ΠΗΓΗ: iefimerida.gr
Ολόκληρη η μετάφραση του άρθρου της Guardian από το Politicsgr.net:
Το έθνος είναι σοκαρισμένο από ιστορίες γονέων που αναγκάστηκαν να εγκαταλείπουν τα παιδιά τους εξαιτίας της φτώχιας.Ακόμα και πριν ξεσπάσει η κρίση και χάσει το σπίτι του, ο Δημήτρης Γασπαρινάτος, τα έβγαζε δύσκολα πέρα για να φροντίσει τον ίδιο και τους έξι γιους και τις τέσσερις κόρες του. Η γυναίκα του, Χριστίνα, που αναγκάστηκε να δεχτεί μειώσεις και είδε τον μισθό της να φτάνει στα 960 ευρώ το μήνα συν 460 ευρώ βοήθεια κάθε δύο μήνες. Είναι απελπισμένη και δυστυχισμένη.
Χρέος πάνω στο χρέος και το ζευγάρι υποχρεώθηκε να φτάσει να χρωστάει στον χασάπη, τον φούρναρη και τον παντοπώλη. Και στο μικρό τους διαμέρισμα η οικογένεια ζει σε ένα περιβάλλον πλήρους αθλιότητας.
«Ψυχολογικά είμασταν όλοι κάπως χάλια», λέει ο Γασπαρινάτος. «Κοιμόμασταν σε κουβέρτες στο πάτωμα, το νοίκι δεν είχε πληρωθεί για μήνες, κάτι έπρεπε να γίνει».
Και έτσι, με τα Χριστούγεννα να πλησιάζουν, ο 42χρονος πήρε την απόφαση να κάνει αίτηση να δώσει σε ιδρύματα τρία από τα αγόρια του και μία από τις κόρες του.
«Η κρίση μας σκότωσε. Ντρέπομαι που το λέω αλλά είχε φτάσει σε σημείο να μην έχω ούτε τα δύο ευρώ που χρειαζόμουν για να αγοράσω ψωμί», λέει στο Guardian. «Δεν θέλαμε να χωρίσουμε την οικογένεια αλλά σκεφτήκαμε ότι θα ήταν πιο εύκολο για όλους αν τέσσερα από τα παιδιά μας πήγαιναν σε ένα ίδρυμα για δύο ή τρία χρόνια».
Την επόμενη μέρα, η 37χρονη γυναίκα του επισκέφτηκε το τοπικό δημαρχείο και ρώτησε πως μπορεί να σώσει τα παιδιά της. «Ήταν σαφώς ένα ράκος», λέει ο Θεοχάρης Μασάρας, αντιδήμαρχος και διευθυντής Κοινωνικής Εργασίας. «Έχουμε πάρα πολλές αιτήσεις για στήριξη. Πέρσι στείλαμε φαγητό σε 400 οικογένειες στην Πάτρα για τα Χριστούγεννα. Φέτος 1.200 ζήτησαν βοήθεια και δεν ήταν αυτό που θα ονομάζαμε άνθρωποι με χαμηλά εισοδήματα. Πολλοί είχαν καλές δουλειές μέχρι φέτος που έκλεισαν τα γραφεία και τα μαγαζιά τους».
«Αλλά το να ζητούν να δώσουν τα παιδιά τους είναι κάτι καινούργιο. Όταν επισκεφτήκαμε το σπίτι τους και είδαμε την κατάσταση δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε στα μάτια μας. Τριτοκοσμικές συνθήκες, φτώχια και βρωμιά».
Για έναν λαό τόσο περήφανο όσο οι Έλληνες, όπου η οικογένεια πάντα έρχεται πρώτη, η θέση του Γασπαρινάτου σοκάρει πολλούς. Οι δημοσιογράφοι δεν άργησαν να σπεύσουν να του χτυπήσουν το κουδούνι. Και οι μαρτυρίες από δωρεές, γιατρούς και οργανώσεις δείχνουν ότι δεν είναι μόνοι τους.
Ενώ οι Έλληνες ετοιμάζονται να μπουν στο πέμπτο έτος της ύφεσης και η κρίση μεγαλώνει, ενώ η φτώχια αυξάνεται και οι ανεργία καλπάζει, όλα δείχνουν ότι η κοινωνία υποφέρει. Όπως η μεσαία τάξη, η ισχυρή τάξη της κοινωνίας, που οι οικογένειες αρχίζουν να υποκύπτουν κάτω από το βάρος της κρίσης που δεν φαίνεται να έχει τέλος ούτε σε ανθρωπιστικό ούτε σε οικονομικό επίπεδο.
«Οι άνθρωποι πεινάνε, οι οικογένειες διαλύονται, τα παραδείγματα μητέρων και πατεράδων που δεν μπορούν πλέον να φροντίσουν τα παιδιά τους αυξάνοντα黨, λέει ο Γενικός Γραμματέας της ΑΔΕΔΥ. «Μέχρι τώρα υπήρχε μία συνομωσία σιωπής σχετικά με τις τραγικές επιπτώσεις των μέτρων λιτότητας που το ΔΝΤ και η ΕΕ ζητούν να πάρουμε».
Από υποθέσεις νεογέννητων που εγκαταλείπονται στα σκαλιά των κλινικών σε παιδιά που δίνονται σε ιδρύματα, η μάχη του έθνους να αποπληρώσει τα χρέη του παίρνει δραματικές διαστάσεις, παρόλο που οι υπεύθυνοι υποστηρίζουν ότι οι μεταρρυθμίσεις θα αλλάξουν την πλέον μη ανταγωνιστική οικονομία της Ευρώπης προς το καλύτερο.
Λόγω της φτώχιας, 500 οικογένειες ζήτησαν πρόσφατα μία θέση για τα παιδιά τους στα Παιδικά Χωριά SOS, σύμφωνα με την Καθημερινή. Ένα παιδί αφέθηκε στον παιδικό σταθμό με ένα σημείωμα που έλεγε «Δεν θα γυρίσω να πάρω την Άννα. Δεν έχω άλλα χρήματα, δεν μπορώ να την μεγαλώσω. Λυπάμαι, η μητέρα της».
«Δυστυχώς υπάρχει μία τεράστια αύξηση στη ζήτηση από οικογένειες που έχουν ανάγκη», λέει ο Δημήτρης Τζούρας, κοινωνικός λειτουργός της οργάνωσης για 19 χρόνια. «Στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής, μιλάμε για μία αύξηση της τάξης του 100% βασικά επειδή η δημόσια κοινωνική πρόνοια είναι τόσο αδύναμη που οι άνθρωποι δεν έχουν που αλλού να στραφούν».
Παλιότερα τέτοιες αιτήσεις έρχονταν κυρίως από οικογένειες που έχουν κακοποιηθεί, σήμερα έρχονται από θύματα της οικονομικής κρίσης.
«Οι γονείς που νιώθουν ότι δεν μπορούν να φροντίσουν τα παιδιά τους, απευθύνονται σε μας. Αλλά η πολιτική μας είναι να κάνουμε ότι μπορούμε ώστε να μένουν οι οικογένειες ενωμένες», προσθέτει ο Τζούρας.
Λίγοι γνωρίζουν τι συμβαίνει με τα εγκαταλελειμμένα παιδιά, όσο ο Κώστας Γιαννόπουλος, που διευθύνει το Χαμόγελο του Παιδιού. Η οργάνωσή του με 16ετή εμπειρία στο χώρο αποτελεί το σπίτι για παιδιά που είδαν το χειρότερο πρόσωπο της ζωής.
Δύο κτίρια φιλοξενούν βρέφη που εγκαταλείφθηκαν στα νοσοκομεία και βρήκαν ένα ζεστό σπίτι ή δόθηκαν σε ανάδοχες οικογένειες. Ο Γιαννόπουλος θυμάται ένα μωρό που ανακαλύφθηκε σε κάδο σκουπιδιών. «Η κρίση έκανε μία κακή κατάσταση ακόμα χειρότερη. Ο αλκοολισμός, τα ναρκωτικά, οι ψυχιατρικές παθήσεις παρουσιάζουν όλα αύξηση και όλο και περισσότερα παιδιά εγκαταλείπονται στους δρόμους».
Την τελευταία εβδομάδα ο Δημήτρης Γασπαρινάτος είχε ένα καλό νέο. Αφού έμαθε για το δράμα που αντιμετωπίζει, η σύζυγος ενός πλούσιου Αθηναίου επιχειρηματία του έδωσε χρήματα για να μετακομίσει σε ένα νέο σπίτι ο ίδιος και τα δέκα παιδιά του. «Η καλή αυτή γυναίκα άλλαξε τη ζωή μας. Μας επέτρεψε να ελπίζουμε ξανά», λέει. «Η κρίση μας έφερε σε μία θέση που δεν θέλαμε ποτέ να φτάσουμε. Αλλά το νέο έτος, χάρη σε αυτή, θα είμαστε στο νέοι σπίτι, όλοι μαζί».
Πηγή: zoomnews.gr
