γράφει η Άννα Μαργαρίτη
O Ιησούς είπε: "Εγώ για κρίσιν ήρθα στον κόσμο, έτσι ώστε αυτοί που δεν βλέπουν να βρουν το φως τους κι εκείνοι που βλέπουν ν' αποδειχθούν τυφλοί". "Μήπως είμαστε κι εμείς τυφλοί", του είπαν οι Φαρισαίοι.
"Αν είσαστε τυφλοί", τους απάντησε ο Ιησούς, δεν θα είσαστε ένοχοι τώρα όμως λέτε με βεβαιότητα ότι βλέπετε και η ενοχή σας μένει".
Πόσοι στρέφουν μόνιμα την ψυχή τους στον Παράκλητο στο σεπτό Άγιο Πνεύμα Του και ζητούν την καθοδήγηση από Εκείνον; Και πόσοι διακρίνονται από το πνεύμα του "Βλέποντος"; Τι μικρή που είναι η διαφορά: από τη μια η "Θύρα" της Σωτηρίας της ψυχής μας, δηλαδή ο Παράκλητος, που είναι το αποτέλεσμα της Θείας Χάρης και από την άλλη του "ανεβάσματος αλλαχόθεν", ή μεταξύ του "βλέποντος και του μη βλέποντος".
"Σας βεβαιώνω εκείνος που δεν μπαίνει από την πόρτα στη μάντρα των προβάτων, αλλά ανεβαίνει μέσα από αλλού, (ανεβαίνει αλλαχόθεν) είναι κλεφτής και ληστής". Μικρή η διαφορά αλλά τεράστιας σημασίας. Και η κρυστάλλινη αλήθεια του Παύλου: "Επειδή όσοι διοικούνται υπό του Πνεύματος του Θεού αυτοί μόνον είναι υιοί του Θεού". Ρωμαίους 8.14. Γιατί, θα πει κάποιος; "Διότι ο νόμος του Πνεύματος της ζωής εν Χριστώ μας ελευθέρωσε από το νόμο της αμαρτίας και του θανάτου". Ρωμαίους 8.2.
Οραματιζόμαστε ένα Θεό πανάγαθο, προστατευτικό, χωρίς αρχή και τέλος, απερίγραπτο, αόριστο, άυλο, ανεξιχνίαστο, ακατάληπτο, που έχει όλη την ανεξάντλητη υπομονή να περιμένει μέχρις ότου "οδηγήσει τη δίκαια κρίση σε νίκη και στο Όνομά Του θα στηρίξουν τα έθνη την ελπίδα τους", αφού προηγουμένως θα βοηθήσει να μη μείνει κανείς στην πτώση του, ούτε το φως που του έχει δώσει να σβήσει. Ματθαίος ΙB' 20.
Ερχόμαστε στη γη για να μπορέσει ο Εαυτός μας να γίνει ο Γνώστης του ανθρώπινου γίγνεσθαι σε όλα τα γήινα επίπεδά του. Τη γνώση θα την αποκτήσει μέσω των εμπειριών και κάποια στιγμή όταν θα έχει αποκτήσει αυτό που ζητά, στο τέλος του ταξιδιού του, θα εναποθέσει αυτές τις εμπειρίες εξαγνισμένες και αφομοιωμένες πνευματικά στα πόδια του Πατέρα του και ενωμένος με Εκείνον να συνεχίσει την ύπαρξή του στην αγκαλιά Του. Ο άνθρωπος μόνο φωτισμένος από τις εμπειρίες της προγενέστερης ζωής του μπορεί να εξαγνισθεί και να προετοιμαστεί για το οριστικό του πέρασμα στους Θεϊκούς κόσμους.
Η αποδοχή της εμπειρίας ως μέσου για την απόκτηση της γνώσεως από τον ανώτερό μας Εαυτό είναι πολύ παλιά και παγκόσμια. Τεράστια είναι η συμβολή της Πατερικής διδασκαλίας στη δόμηση αυτών των λόγων που για πολλούς ίσως είναι μια πρώτη γνωριμία με τους Πατέρες μας, αλλά και μια προτροπή για μια ουσιαστική προσέγγιση των Πατερικών κειμένων. Συνεχιστές της αρχαίας Ελληνικής φιλοσοφίας οι Άγιοι Πατέρες μας σε ένα διαφορετικό επίπεδο, σε ένα επίπεδο πέραν του νου, καθαρά πνευματικό, υπήρξαν οι μεγάλοι μυστικοί της Ελληνικής Εκκλησίας που μεταμόρφωσαν τη λατρεία του αρχαίου κάλλους σε λατρεία Θείου Κάλλους.
Άλλοι μέσα σε σπηλιές στην έρημο άλλοι στις πόλεις κατάφεραν να διασώσουν την ελληνική φιλοσοφική παράδοση και δημιούργησαν έργο αθάνατο που υπερβαίνει κατά πολύ εκείνο των φιλοσόφων. Δημιούργησαν έργο ικανό να δώσει απάντηση σε οποιοδήποτε ανθρώπινο προβληματισμό, έργο ικανό να οδηγήσει στην αλλαγή, την αναγωγή και την ανάταση σε όποιον την αποζητά.
Οποιαδήποτε αναφορά μας, εκφράζει πάντοτε την αιώνια Αλήθεια ότι η ορθόδοξη χριστιανική πίστη εκφράζει ασφαλέστερα και πληρέστερα την Αλήθεια και μας οδηγεί τον επιδιωκόμενο σκοπό. Ας λειτουργήσουν όλα αυτά σαν έναυσμα για να ανάψει το δικό μας φως έσωθεν ώστε να μην αποδειχθούμε "βλέποντες", αλλά οι τυφλοί του Κυρίου που μπορέσαμε δια της Χάριτος Αυτού να αναβαπτιστούμε εν Πνεύματι Αγίω. Η απλότητα των Ευαγγελίων, των Πράξεων, των Επιστολών και των Πατερικών κειμένων δεν οφείλεται στην έλλειψη ικανότητας αυτών που τα έγραψαν για μια διαφορετική διατύπωση, αλλά μόνο στην επιθυμία τους να γίνουν κατανοητά από τους απλούς ανθρώπους.
Ιδιαίτερα η ορθόδοξη χριστιανική διδασκαλία, υποστηρίζει ότι ο Θεός όσον αφορά τη δύναμή Του μπορεί να γίνεται αντιληπτός από εκείνους που ξεπέρασαν το στάδιο της καθάρσεως της ψυχής και του φωτισμού του νου και εισήλθαν θριαμβευτικά στο ύστατο στάδιο της Θεώσεως. ΄Κατά συνέπεια εδώ στη γη μας δίδεται ή μάλλον δίδεται σε εκείνους η πολυπόθητη απόδειξη.
Πολύ πριν η επιστήμη ανακαλύψει την ενέργεια οι άνθρωποι της πίστης γνώριζαν και δίδασκαν και διδάσκουν ότι η ενέργεια αυτή είναι η τρίτη υπόσταση του Θεού, είναι το Πνεύμα, η Θεία Δύναμη που μαζί με το Δημιουργικό Λόγο "εποίησαν" τον κόσμο. Είναι το Πνεύμα που μέσα σε μας, γύρω από μας, και πέρα από μας, είναι η Πνοή του Όλου από το Όλο.
Οι χριστιανοί πολύ πριν η επιστήμη ανακαλύψει τη λέξη "αιθέρας" πολύ πριν ανακαλύψουν οι άνθρωποι της επιστήμης τα στοιχεία με τα οποία είναι δομημένος ο κόσμος, και η φιλοσοφία, οι χριστιανοί είχαν κάνει μια πλήρη ανάπτυξη αυτών των στοιχείων, είχαν καλύψει τον άγνωστο εκείνο παράγονται που συνέχει τη ζωή, δίδασκαν και διδάσκουν για τον αιθέρα. Σήμερα η επιστήμη αρχίζει να θεωρεί την ενότητα του σύμπαντος, τη συνοχή και την κοινή πορεία όλων μας, όμως ο χριστιανισμός όχι μόνο μίλησε γι αυτή την ενότητα, αλλά προσέδωσε πρωταρχική σημασία σ' αυτήν κι αν το σκεφτεί κανείς, η χριστιανική αγάπη και κατ' επέκταση η χριστιανική πίστη, στηρίζονται σ' αυτή την ενότητα.
Αυτές τις εμπειρίες και αποκαλύψεις οφείλουν να τις γνωρίζουν οι επιστήμονες και οι ορθολογιστές ότι είναι η επιβράβευση μιας ζωής αγνής ενάρετης, μιας ζωής που υπέστη και θεληματικά και άθελά της φοβερές δοκιμασίες. Είναι η ζωή εκείνων που ανάλωσαν την ζωή τους στην αναζήτηση και την λατρεία του Θείου. Άλλωστε αυτό συμβαίνει και με την επιστημη, κάποιοι επιστήμονες επιβραβεύονται και γίνονται δέκτες αποκαλύψεων. Αυτοί όπως και οι Άγιοι θυσίασαν τη ζωή τους στην έρευνα και το πείραμα και υπέστησαν κι αυτοί όπως και άλλοι πολλές δοκιμασίες. Στην ουσία του πράγματος η επιστήμη μπορεί να δημιουργηθεί μονάχα από αυτούς, που είναι ισχυρά διαποτισμένοι από τον πόθο για την Αλήθεια και την κατανόηση.
Ερχόμαστε να πείσουμε τον νοηματικά προηγμένο άνθρωπο ότι αυτή η πίστη μας δεν συνδέεται με την αφέλεια, τη μωρία και την ηλιθιότητα. Οραματιζόμαστε ένδοξη την Εκκλησία του Χριστού που κρατά το Λόγο του Θεού ατόφιο, ζωντανό, όπου το υπέροχο Ευαγγέλιο γεννήθηκε στον τόπο μας και αυτό δεν μπορεί να παρομοιαστεί με τίποτα άλλο. Θεμελιωμένη αυτή η πίστη στις εσωτερικές εμπειρίες και στην προσωπική αποκάλυψη, αλλά κυρίως θεμελιωμένη στο Θείο Λόγο όπως είναι διατυπωμένος τον οποίο εκλαμβάνουμε ως τη μόνη Αλήθεια. Οι εμπειρίες και όλα όσα μας αποκαλύπτει ο Άγιος Παράκλητος είναι η επιβεβαίωση ή αν θέλετε η απόδειξη της Αλήθειας του Θείου Λόγου.
