Ο ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ ΚΥΡΙΟΣ

γράφει η Άννα Μαργαρίτη

O Yπέρτατος Κύριος, ο Υπαρκτός, ο Αόρατος, ο Άχρονος Θεός

έδωσε την έμπνευσή Του από την πηγή της Σοφίας και της Αγάπης

στην εικόνα της δημιουργίας.

Φυσικά είναι αδύνατο να απαντηθεί το ερώτημα περί της έννοιας του Υπέρτατου Κυρίου με τη λογική, ο προσδιορισμός που γίνεται πιο κάτω ανταποκρίνεται στην ανθρώπινη δεκτικότητα. Με την έννοια και τους περιορισμούς αυτούς ο Υπέρτατος Κύριος είναι ο Άγραφος Λόγος, ο Απρόσωπος Θεός, η Παρουσία του Όλου στο Σύμπαν και του Ενός στο Όλο. Ο Απρόσωπος Δημιουργός "εποίησε" με Σοφία τα ορατά και τα αόρατα. Aυτός είναι ο Άκτιστος Κτίστης των πλασμάτων της πλάσης Του, ο Αιώνιος Φωτοδότης του Αιώνιου Φωτός.

Το Υπέρτατο Ον είναι ο πέραν της δύναμης της ανθρώπινης έμπνευσης, είναι ο Πυρήνας της Ζωής, η ίδια η Αλήθεια, η Γνώση, η Αγάπη, το Πνεύμα, ο Θείος Παράκλητος, που απαστράπτει στο περιβόλι των Αιώνιων Αξιών. Eχουμε υπομονή γιατί είναι απειράριθμοι οι χαρακτηρισμοί του Υπέρτατου Κυρίου, οι αδιάφοροι άνθρωποι έχουν ασφαλώς εμφανή τα σημάδια του Δημιουργού, μα δεν τον εμπιστεύονται, δεν έχουν διάθεση γνωριμίας, δεν στρέφουν το βλέμμα τους προς Αυτόν.

Ορατή κατοικία του Υπέρτατου Κυρίου, προβάλλεται μέσω του Αγίου Φωτός στον Πνευματικό Νου και προσδίδει σ' αυτόν έλξη για την πορεία της γνώσης. Ο δικός μας νους, απέραντος μα περιορισμένος στο γήινο επίπεδο επείγεται να συλλάβει την έννοια του Φωτεινού Νου, του Ενός, του Απόλυτου, του Τελειότερου που υφίσταται ως έμπνευση Ποίησης και Σοφίας. Είναι ο Άγιος, ο Ισχυρός ο Εκφραστής- Εμπνευστής της Αγιοσύνης, μέσω Αυτού η Αγιοσύνη διέρχεται υπό μορφή Φωτός και κατευθύνεται κάθετα προς τα όντα της γης που ενστερνίζονται την τελειότητα της έκφρασης στο γήινο επίπεδο.

Μέσω Εκείνου εκφράζεται στο σύνολό της η Αγιοσύνη, μέσω Εκείνου απευθύνεται, μέσω Εκείνου λαμβάνεται ο Αγιότερος των Αγίων, ο Αγαθότερος των Αγαθών, Ο Σοφότερος των Σοφών, ο Ποιητής των Ποιητών, ο Εκφραστής των Εκφραστών, Πατέρας πάντων των ανθρώπων. Αυτός είναι ο Ενδυναμωτής των αδυνάτων, η Δύναμη των αδυνάτων, ο Κατευθύνων τις Ισχυρές Δυνάμεις Φωτός των Ουρανών.

Ο Ελεήμων των απόρων, ο Παρέχων την Αφθαρτη Ελεημοσύνη, ο Ακούων τις κραυγές του γήινου επιπέδου, ο Παρέχων τα Αιώνια παντοιοτρόπως. Ο Προνοών με Πρόνοια σοφής παρατήρησης και σοφής παροχής. Ο Βλέπων Αδιάβλητα, ο Επενεργών με Άφθαρτα μέσα που καταυγάζουν Φως "εκ του Φωτός Του". Ο εισερχόμενος υπό μορφήν Φωτός στο χώρο της κατοικίας και εγκαθιδρύων τη Βασιλεία Του, στην ψυχή μας, στο νου, στη συνείδηση.

Ο Ευλογών δια της Παρουσίας Του, ο Παρέχων την Εικόνα Του σε μας, ο Εστερνισθείς τον αγώνα μας, ο Μαχητής του κακού, ο Ελευθερωτής μας από την υποδούλωση της ύλης. Ο Αφήνων ελεύθερα τα φωτεινά πεδία της Αγάπης να εισέλθουν σε μας, ο Μεταμορφώνων αυτά σε Άφθαρτα μονοπάτια εξερεύνησής Του. Ο Ερευνητής του Δικαίου, ο Κατέχων τα κλειδιά την Αναγέννησης μας.

Ο Παρέχων την Μεγάλη Παρουσία στα υλικά μας επίπεδα. Ο Καθορίζων την πορεία μας μέσω της Πορείας Του. "Ο Πορευόμενος μέσω υμών", για την πορεία μας μέσω Εκείνου. Ο Απευθύνων σε μας την πανταχού παρούσα Αγάπη Του. Ο Καθορίζων την πορεία μας στους Ουρανούς, ως εκφραστής της Αγάπης και της Αγιοσύνης. Ο Μαχόμενος για την πρόοδό μας. Αυτός η ορατή Ελπίδα της Άφθαρτης Ζωής.

Αυτός είναι η Παρουσία στον Πόνο, η Παρουσία στη Δοκιμασία, η Παρουσία στην Ελπίδα. Είναι ο Ένας, Ο Μόνος, Ο Άγιος που ενδίδει σε μας από Αγάπη. Η Αγάπη Του δεν υφίσταται αλλοίωση, φθορά, δεν απόλλυται, εκφράζεται μέσω Εκείνου και διαφαίνεται στο Νόμο Του. Ο Νόμος Του είναι ο Πανδέκτης της Αγάπης. Είναι ο Πανανθρώπινος Πανδέκτης της Θείας Παρουσίας. Εκείνος θεσπίζει τους Νόμους Του και εκδίδει τις αποφάσεις Του. Είναι ο Εφαρμοστής της αδιάβλητης και ουσιαστικής Δικαιοσύνης, άμεσα προσδιοριστικής του δικού Του Είναι.

Ο Δίκαιος Κριτής, ο θεματοφύλακας των Ουράνιων Νόμων-Αξιών στους Αιώνες. Είναι η υπαρκτή Δικαιοσύνη της Πολιτείας του Φωτός. Είναι ο Οριστής της Δικαιοσύνης, ο θεματοφύλακας των αποφάσεων του Ουράνιου δικαστηρίου. Είναι αρμόδιος Κριτής, γιατί "τα πάντα ορά". Είναι Εκείνος που αξιολογεί τις Αιώνιες Αξίες, είναι ο Παρεμβαίνων φωτεινά στο νου των ανθρώπων. Είναι ο Ερμηνευτής των Νόμων ο Εμπνευστής της Δικαιοσύνης. Ο απόλυτος γνώστης του Δικαίου, γιατί Εκείνος μαρτυρεί για μας. Δια του στόματός Του μαρτυρούν οι Άγγελοι.

Ο Άγιος ενυπάρχει στο φωτεινό νου των υπαρκτών νοητικών ανθρώπων, ενυπάρχει και επενεργεί και λειτουργεί δια του Νοός Του μέσω του νου των όντων Του και της εκπομπής της Υπερουσίας Του. Ο Υπέρτατος Αυτός Κύριος που προϋπήρχε πάντων και προ του σκότους και κατά το σκότος και προ του Φωτός και κατά το Φως. Έδωσε την δημιουργική Του έμπνευση μέσω του Φωτός αφού διέλυσε και εξαφάνισε το σκότος. Η εμπειρία της εικόνας της δημιουργίας είναι ασύλληπτης ομορφιάς.

Ο Ποιητής όλων εποίησε με οίστρο κάλλους και έμπνευση Σοφίας το αδιαμόρφωτο Σύμπαν δια "Των Χειρών Του". Άγγιξε δια των πνευματικών Του Χειρών το αχανές Σύμπαν και εμφύσησε επ' αυτού Πνοή Θεία, Ζώσα, έκτισε την τελειότητα της υπέρτατης τελείωσης, εποίησε το Ποίημα του Ουρανού, το Ποίημα της Γης. Μέσω της αγαθής προαίρεσης και της απέραντης Αγάπης έπλασε τα άπλαστα με μόνο το αγαθό Φως, χωρίς κτίστες, χωρίς εργάτες και έθεσε την απεριόριστη σφραγίδα Του στον ορατό και στον αόρατο υπαρκτό κόσμο, που δεν αντιληφθήκαμε ακόμη.

Απροπαρασκεύαστες εμείς οι γήινες υπάρξεις για να μας αποκαλυφθεί το υπέροχο δημιούργημα. Προσπαθούμε να λάβουμε κάποια γεύση έστω και αμυδρή προσδοκούμε να εννοήσουμε τα θαύματα της Θείας Κτίσης τα θαύματα των Ουρανίων συμβάντων. Ασυλλήπτου Φωτός το Έργο του Υπέρτατου, ο Ουράνιος Πύργος που έχουν την "κατοικία τους" οι αιώνιες πανανθρώπινες Αξίες. Οικοδέσποινα του Πύργου η Αρετή μας αναμένει απαστράπτουσα από το Αγαθό Φως. Προσφωνούμε Εκείνον Αδιάβλητο.

Προσφωνούμε Εκείνον Άγιο, Απρόσβλητο από το κακό, μαγνήτη του Καλού, Κάλλιστο, Αγαθόν, Πανέμορφο, Παν ωραίο, Πάνσοφο, Παν Ποιητή Παντογνώστη, παρόντα σε άπασα την πλάση, αχτίδα Ελπίδας, προσμονή Ελπίδας, Ελπίδα στο Αγαθό Του Βασίλειο, Ελπίδα στη Ευσπλαχνία Του, Ελπίδα σ' Αυτόν που κατοικεί στο χώρο της Ψυχής και αποβλέπει στο όραμα της Ουράνιας Κατοικίας. Προσφωνούμε Εκείνον Πατέρα, Λυτρωτή, Σωτήρα, Αναγέννηση, Αναβάθμιση, Αναγωγή, Παν κάλλιστο και "Καλόν".

Το κάλλος του ΚΑΛΟΥ φέγγει ως καθρέπτης με χίλιους ήλιους που αντικατοπτρίζονται επ' Αυτού και αντανακλώνται απανταχού της οικουμένης. Προσφωνούμε Εκείνον Ελπίδα της Οικουμένης, Ελπίδα των πονεμένων, Ελπίδα των δούλων, των παθών, Ελπίδα των ασθενών της ψυχής, Ελπίδα των πλανημένων. Ελπίδα των ανομούντων, Ελπίδα που οδηγεί στο Ανέσπερο Φως των Αιώνων στο Βασίλειο, που Εκείνος έπλασε και στο γένος μας, που μέσω του Υιού, έταξε.

"Εν Αυτώ ζωμεν και κινούμεθα και Εσμέν".